As an experiment, French-Moroccan poet Rim Battal translated a Dutch poem – without any knowledge of the Dutch language.
In the upcoming seven days, we will publish the different stages of the writing process. On the seventh day, the result will not be a mere translation, but a new poem that could only have come into existence by way of this unique process.
Day one, the original poem:
dampkring
aldus lispelt nul
vanuit de hoek van mijn kamer
en ik schrijf urenlang
als een waanzinnige mee
en wanneer ik opkijk zie ik
mijn eigen koortsige ogen
en ik weet dat er terwijl
mijn lichaam in de auto
in de berm brandt
een zwarte rook opstijgt
en dat de rook
de dampkring vult
en dat ik overal ben
en als nul zwijgt
en het oneindig stil wordt
en ik met de oneindige stilte
in me en om me naar buiten loop
voel ik me licht worden
ik stijg op alsof ik
bij mijn schouders word gegrepen
en de lucht in word getild
en ik voel de wind aan mijn gezicht
en ik heb mijn ogen wijdopen
en ik zie de wereld
en ik schreeuw aaaaaaaa
aaaaaaaa aaaaaaaaaa
aaaaa!
From: Edwin Fagel: nul (Nieuw Amsterdam, 2014).
Leave a Reply